De afgelopen jaren heeft de #MeToo-beweging veel in beweging gezet rondom seksueel misbruik. Alle ophef heeft duidelijk gemaakt dat misbruik over de hele wereld en in alle lagen van de bevolking voorkomt. Het Amerikaanse tijdschrift Time schreef:
"The people who have broken their silence on sexual assault and harassment span all races, all income classes, all occupations and virtually all corners of the globe. Their collective anger has spurred immediate and shocking results."
Een van de gebieden waarin over seksueel misbruik bericht werd, is het veld van Tantra. Er werd zelfs een Meldpunt Tantra Misbruik opgericht na de beschuldiging van een aantal Tantra masseurs.
Een Tantrisch perspectief
De effecten van de #MeToo-beweging zijn vanuit eindeloos veel invalshoeken belicht en besproken. Toch bleek er ook in onze studentenkring behoefte aan meer toelichting op het onderwerp van seksueel misbruik en heel specifiek in de wereld van Tantra. Een studente uit de lopende Tantra Training mailde: zouden wij onze studenten niet iets willen vertellen over hoe wij denken over de discussie in de media over Tantra masseurs en misbruik?
Carla: 'Voordat we daders gaan aanwijzen, doen we er goed aan om ons te realiseren dat we allemaal de neiging hebben om andere mensen tot objecten te maken. Objecten die onze behoeften moeten vervullen. We kennen allemaal zowel de rol van ‘dader’ als ‘slachtoffer’. Het is voor iedereen moeilijk om werkelijk oog te hebben voor een ander.'
Wat hebben we te doen om te voorkomen dat we anderen zullen misbruiken?
Klik hier om Carla's artikel 'Een Tantrisch Perspectief op #MeToo' te lezen. Je bent van harte welkom om jouw respons op dit artikel achter te laten in het veld hieronder.
Bij het Meldpunt Tantra Misbruik kwamen in een klein half jaar 100 meldingen binnen over ongeveer 50 'tantramasseurs'. Gezien het aantal tantramasseurs in Nederland, dat geschat wordt op minder dan honderd, lijkt misbruik dus eerder regel dan uitzondering.
Bij die meldingen zaten flink wat ongevraagde en ongewenste penetraties met penis of vinger. Volgens het Wetboek van Strafrecht geen verkrachting, omdat er geen geweld aan te pas is gekomen, maar mogelijk wel misbruik door een hulpverlener.
Er lopen nu twee rechtszaken tegen masseurs waar het meldpunt ieder zo'n vijftien meldingen over heeft gekregen.
Het hele rapport van het Meldpunt Tantra Misbruik is hier in te zien: https://meldpunt-tantra-misbruik.nl/wp-content/uploads/2018/04/Rapport-seksueel-misbruik-in-de-tantra-sector.pdf
Prachtig en krachtig genuanceerd interview over dit gevoelig onderwerp. Die nuance die zo belangrijk is en die tegelijkertijd zo snel ondergesneeuwt raakt in de belangrijke discussie. Dank je wel!
Het luisteren naar verhalen van mannen tijdens de Gouden Vallei in Portugal heeft me zoveel inzicht gegeven.
Het besef van onmacht, behoefte gezien willen worden wat eigenlijk zo'n herkenbare emotie is voor beide kanten.
Dat ik zelf geen innerlijk compas had toentertijd had ik al ingezien.
Het was de eerste x dat ik mezelf afvroeg welke pijn degene had die mij misbruikte. Dat was en is een bevrijdende vraag ook zonder antwoord en heeft me weer verder geheeld.
Dankjewel Carla voor je heldere en verruimende bijdrage in dit onderwerp. Je helpt hier m.i. ook mannen en vrouwen persoonlijk mee rond inzicht in de gelaagdheid van dit thema.
Ik vond herkenning in je verhaal. Als kind al nam ik sympathie en compassie waar bij mezelf als het over daders ging. Al snel merkte ik dat ik mijn mond hierover moest houden en dat deze gevoelens wel gepast waren voor slachtoffers. Later begreep ik dat ik in mezelf beide kanten herkende en dat ze beide om Liefde riepen. Dat blijft, hoe subtiel ook voor mij een levenslange oefening in liefdevol omarmen.
Dankjewel ook dat je een lans gebroken hebt voor de "goede", meer bewuste tantra masseurs.
Wat een mooi en genuanceerd antwoord op de discussie die zo aan het polariseren dreigt te gaan. Belangrijk én moedig om hier een eigen klank te brengen, waarin die verfijning wordt teruggebracht.
Wat mij erg aanspreekt is om het hele verhaal uit het dader - slachtoffer te tillen, te blijven beseffen dat we nooit alleen dader zijn en nooit alleen slachtoffer. De menselijkheid te blijven zien in ieder mens, zonder te vergoelijken dat onze daden een ander te zeerste kunnen kwetsen.
Voor mij is het bevrijdend om uitgenodigd te worden steeds bewustzijn te blijven ontwikkelen over (mijn) innerlijke en vaak onbewuste motieven die (mijn) handelen sturen. Het maakt me sterker en weerbaarder en echter.
Lees het hele artikel moedig ik iedereen aan! Wow wat een diepte en nuancering.
Zo waardevol ook voor mensen in mijn omgeving die alleen het woord Tantra gehoord hadden en deelden dat ze er allemaal andere associaties bij hadden
De terughoudendheid in het uitspreken die Carla benoemt, maken juist zo fijn dat ze toch haar visie geeft. Ook ik herken dat ik al jong ook geïnteresseerd was in de andere kant van een verhaal. En leerde hierin voorzichtig te zijn in me uitspreken.
De typische fijngevoeligheid waardoor ik zo graag leer bij het CvT spreekt ook hier weer in de woorden en de stilte ertussen.
Dank!
Ik heb nog totaal geen ervaring met Tantra maar nu ik dit artikel gelezen heb weet ik waarom ik wel nieuwsgierig ben en op de website ging kijken: ik zie precies terug wat ik denk en voel over de oordelen die er helaas altijd zo snel zijn over elkaar. Dus ik vind dit artikel juist als reclame dienen voor Tantra. Oefeningen terwijl je naakt bent klinken nog wel verhipte spannend, maar ja... ik heb dan ook nog wat te doen op sexueel vlak 🙂
Dank lieve en wijze Carla.
Ik lees hier dat er veel belangstelling is voor je genuanceerde verhaal. Een verwerking van zo'n trauma kan problematisch zijn en een grote lijdensdruk veroorzaken.
Het eerste wat bij me opkwam toen ik het las was: Ego ? Maar ook: compassie? Met alles wat daar aan vast zit...
Mijn natuurlijke neiging is om me er ook buiten te houden.
Wie de schoen past kan hem uiteraard aantrekken.
In Liefde en Licht,
Schokkende opvatting heeft dit centrum!
Hoe je ook over Tantra denkt, er wordt een nagenoeg volledige verantwoordelijkheid gelegd bij de leerling en niet/nauwelijks bij de leraar (laat staan Guru), of ik moet oppervlakkig hebben gelezen.
Schokkend: Helemaal als je bedenkt dat het stuk oa. geschreven is voor 'studenten'- mensen die ergen voor worden opgeleid, die kennelijk gevraagd hebben om een duiding van Carla - ik mis volledig een kritische zelfreflectie; een essentiele voorwaarde als je mensen opleidt om leraar/ hulpverlener te worden.
Er wordt gespoken over projecties bij de leerling... ik lees nergens iets over projecties van leraar & de dynamiek van overdracht en tegenoverdracht waarvan elke leraar of therapeut zich op zijn minst fundamenteel bewust moet zijn en die aardig wat oefening veriest in de hulpverleningssituatie om daar gevoelig voor en je bewust van te zijn.
Alleen een algemene opmerking om innerlijk werk te blijven doen (een nogal vage algemene term; welk innnerlijk werk heb je het dan over).
De client/ leerling zit per definitie al in een afhankelijke relatie met de leraar, hulpverlener, wat het per definitie voor de client lastig maatk om ook nog eens alert te zijn.
‘De asymmetrische verhouding tussen leraar en leerling roept heel gemakkelijk allerlei projecties in ons op. Ons innerlijk kind hunkert er naar om zich helemaal over te geven aan een perfecte moeder of vader. Voor je het weet projecteer je die rol op je leraar of therapeut. Die idealiseer je dan en vervolgens doe je alles om een leraar voor je te winnen of te pleasen.
Een respons van Carla Verberk: 'Ik ben het helemaal met je eens dat er een grote verantwoordelijkheid ligt bij de leraar. En ook dat die zich fundamenteel bewust moet zijn van haar of zijn overdracht. En dat het nodig is om daar voortdurend over te blijven reflecteren ( en innerlijk werk doen) omdat we daar steeds meer over kunnen zien in onszelf en daar vaak veel ‘blinde vlekken’ zijn. Dit artikel was niet bedoeld voor 'studenten in opleiding', maar voor de deelnemers aan onze groepen.' Carla
Juist de deelnemers aan de groepen zouden ervan op de hoogte moeten worden gebracht dat de verantwoordelijkheid voor grensoverschrijding niet bij hen ligt, maar bij degenen aan wie zij zich toevertrouwen. Bij de leiders van de groep dus. En dat zij alles op hun leraren mogen projecteren en dat de leraren ervoor zorgen dat dat veilig kan!
Anri en Caroline, als ik jullie respons lees, vraag ik me af of jullie het laatste deel van het artikel hebben gelezen. Daarin staat het volgende: 'Ik denk dat het heel belangrijk is dat wij ons als leraren bewust zijn van onze machtspositie. We mogen die niet misbruiken door seksuele relaties aan te gaan met studenten; zodat studenten veilig kwetsbaar, open en stralend kunnen zijn. Ik definieer misbruik als ‘een ander gebruiken voor je eigen behoeften, zonder rekening te houden met haar of zijn welzijn’. Het is misbruik als je een ander – bewust of onbewust – gebruikt om je frustratie en spanningen af te reageren, je seksuele behoeftes te vervullen, je macht uit te oefenen, aanzien te verkrijgen of financieel gewin te behalen. Dit zal allemaal niet passen binnen onze gedragscode. Wat er wel in zal passen, is dat wij als leraren zelf steeds bezig zullen blijven met ons eigen innerlijke werk. Dat betekent dat we zo goed mogelijk onze narcistische behoeften onder ogen leren zien. En dat we onze leegtes steeds beter leren herkennen en tolereren. Het is echt een levenswerk om te leren hoe we onze leegte kunnen nemen als een toegang tot onze innerlijke diepte.Onze leraren oefenen om in zoveel mogelijk situaties gevoelig te blijven naar zichzelf en naar degene met wie we werken. Om zo respectvol mogelijk te zijn: zowel naar onze eigen grenzen en beperkingen als naar die van onze studenten.'
Mooie reakties. Dank voor het publiceren.
Ik zou het fijn vinden om publicatie DATA bij de reakties te zien.
Het onderwerp is belangrijk maar in de wereld zo zwartwit. Dit kleine puzzelstukje aan tekst leg ik erbij, en gaat over normale mannen. Niet over mannen of vrouwen die misbruik maken en erotische sensatie toe-eigenen. Normale mannen in deze wereld en het opgelegde rollenpatroon. We ontberen zo vaak de verbinding met ons innerlijk en de harmonie die zo belangrijk is. Onze diepere laag hunkert naar echte aanraking, met ogen, handen, waardering, van mannen en zeker ook van vrouwen. Zijn vrouwen bewust als ze soms wel erg vrouwelijke of pikante kleding dragen? En welke aanraking mag dan nog? en hoe weet je nou dat dat in het dorp kan maar in de stad niet? Een goedbedoeld maar ongevraagd schouderklopje? Deze maatschappij maakt het niet gemakkelijk, ook niet voor mannen. Uit een ministeriele studie in Belgie (bron bekend), maar ook in mijn omgeving, bleken vele wraakacties van vrouwen die vals aangifte deden bij politie. Overal op je hoede moeten zijn. Mannen hebben verbinding nodig, met zichzelf, met aardige andere mannen, en zeker ook met aardige vrouwen. Om werkelijk volwassen te mogen worden. Het vraagt om compassie, zelfcompassie, ook compassie voor anderen, ook van vrouwen naar mannen. Het gaat om vriendelijk en behulpzaam reageren, ook bij tegenslagen en fouten, van jezelf, van anderen. Verbinding met anderen, met man-vrouw, met jezelf.